شعر «بهار زندگی» سروده‌ای عاشقانه از دکتر حجت‌اله سلیمانی (با تخلص شاپور) است که به زبان لطیف شعر، از جان‌سپاری عاشق در راه محبوب سخن می‌گوید. این شعر، تصویری از بهار جان و مستی روح در مسیر دلدادگی است. شعر «بهار زندگی» تاکنون به پنج زبان زنده دنیا شامل انگلیسی، فرانسه، روسی، چینی و عربی ترجمه شده است. همچنین مقاله‌ای تحلیلی-ادبی به دو زبان فارسی و انگلیسی درباره این شعر منتشر شده است. The Spring of Life is a romantic poem by Dr. Hojat ollah Soleimani (pen name: Shapur), exploring the surrender of the soul to love and the awakening of inner spring through devotion. This poem has been translated into five major world languages: English, French, Russian, Chinese, and Arabic. A bilingual analytical-literary article has also been published discussing the thematic and stylistic layers of the poem.

خلاصه مطلب (فارسی): شعر «عکس ماه» سروده‌ی دکتر حجت‌اله سلیمانی (شاپور)، غزلی عاشقانه و لطیف است که با زبانی شیرین به تصویرسازی از حضور معشوق و زیبایی طبیعت می‌پردازد. این اثر به پنج زبان انگلیسی، فرانسوی، روسی، چینی و عربی ترجمه شده است. همچنین یک مقاله‌ی تحلیلی دوزبانه (فارسی-انگلیسی) درباره‌ی ساختار، مضامین و جایگاه هنری این شعر، به پیوست ارائه شده است. Summary (English): "Picture of the Moon," a romantic and delicate ghazal by Dr. Hojatollah Soleimani (Shapur), beautifully portrays the presence of the beloved intertwined with the beauty of nature. The poem has been translated into five languages: English, French, Russian, Chinese, and Arabic. Additionally, a bilingual analytical article (Persian-English) discussing the structure, themes, and artistic significance of this work is attached.

شعر «فال نیک» سروده‌ی دکتر حجت‌اله سلیمانی (شاپور)، دعوتی به خودشناسی، پاکی دل و امید به فردای روشن است. شاعر با بهره‌گیری از تمثیل آینه، مخاطب را به دیدن حقیقت جان و رهایی از غم و اندوه فرا می‌خواند. این شعر با زبان ساده و مفاهیم انسانی، الهام‌بخش حرکت به سوی معنویت، محبت و عدالت اجتماعی است. The poem "Favorable Omen" by Dr. Hojatollah Soleimani (Shapur) invites readers to self-awareness, purity of heart, and hope for a brighter future. Using the metaphor of a mirror, the poet encourages seeing the truth of the soul and liberation from sorrow. With its simple language and humanistic themes, the poem inspires a journey toward spirituality, compassion, and social justice.

شعر «چه سبزم» سروده‌ی دکتر حجت‌اله سلیمانی (شاپور)، تصویری لطیف و معنوی از پیوند انسان با طبیعت، آرامش درون و حضور دائمی خداوند در زندگی ارائه می‌دهد. شاعر با زبانی لطیف و سرشار از امید، خود را همچون درختان بهاری، رود جاری و خورشید درخشان می‌بیند. این شعر که به پنج زبان عربی، انگلیسی، فرانسه، روسی و چینی ترجمه شده است، همراه با تحلیلی دوزبانه (فارسی–انگلیسی) در این شماره مجله منتشر می‌گردد. The poem “How Green I Am” by Dr. Hojat ollah Soleimani (Shapur) paints a gentle and spiritual portrait of humanity’s bond with nature, inner tranquility, and divine presence. With a voice full of hope, the poet likens himself to blooming trees, flowing rivers, and radiant sunlight. This poem has been translated into five languages—Arabic, English, French, Russian, and Chinese—and is accompanied by a bilingual (Persian–English) literary analysis featured in this issue of the journal.

این شعر با الهام از حکمت جاودانه سعدی، نگاهی عارفانه به مفهوم آفرینش و نسبت انسان با خدای جهان‌آفرین دارد. شاپور با زبانی روان و تأثیرگذار، خواننده را به ترک وابستگی‌های دنیوی و پرواز به‌سوی حقیقت دعوت می‌کند. Inspired by the timeless wisdom of Saadi, this spiritual poem reflects on creation and the human connection with the divine Creator. In eloquent and heartfelt verses, Shapur invites readers to transcend worldly attachments and soar toward truth.

شعر «در پناهت» از شاپور، سروده‌ای معنوی و امیدبخش است که پناه گرفتن در آغوش خدا را به‌عنوان مأمن آرامش، قدرت و رویش روح در دل سختی‌ها به تصویر می‌کشد. این شعر در نخستین روز بهار ۱۴۰۴، همزمان با نوروز، به نگارش درآمده و با نگاهی لطیف، پیوندی بین معنویت و طبیعت می‌سازد. "In Your Refuge" by Shapur is a spiritual and uplifting poem portraying divine shelter as the source of peace, strength, and inner blossoming. Written on the first day of spring 1404 (Persian New Year), the poem gently bridges faith and nature in a time of renewal.

شعر «عید نوروز» به توصیف زیبایی‌های بهار و آمدن نوروز می‌پردازد. باران، گل‌ها، و طبیعت زنده‌شده، نشانه‌های دگرگونی و تازگی‌اند. شاعر با اشاره به شکوه بهار، مخاطب را به رهایی از غبار اندوه و استقبال از شادی دعوت می‌کند. این شعر پیامی از امید، تجدید حیات و پیوند انسان با طبیعت دارد. نظر شما درباره این شعر چیه؟ توی کامنت‌ها بنویسید و نظرتون رو با ما به اشتراک بگذارید! The poem Nowruz Celebration describes the beauty of spring and the arrival of Nowruz. Rain, flowers, and the revived nature symbolize renewal and transformation. The poet encourages the reader to let go of sorrow and embrace joy. This poem conveys a message of hope, rebirth, and the deep connection between humans and nature.

شعر «و دیگر هیچ آری» از دکتر حجت‌اله سلیمانی (شاپور) به مضامین عرفانی و هستی‌شناسانه می‌پردازد. در این شعر، شاعر حضور جاودان یک حقیقت مطلق را در همه چیز، از طبیعت تا درون انسان، توصیف می‌کند. شعر با زبانی لطیف و موسیقایی، ارتباط عاشقانه و عارفانه‌ای را میان شاعر و این حقیقت برقرار می‌سازد. در نهایت، پیام اصلی شعر این است که تنها این حقیقت باقی می‌ماند و دیگر هیچ. The poem “And Nothing Else, Indeed” by Dr. Hojatollah Soleimani (Shapur) explores mystical and existential themes. The poet describes the eternal presence of an absolute truth in everything, from nature to the depths of the human soul. Using delicate and musical language, the poem establishes a spiritual and affectionate connection between the poet and this truth. Ultimately, its central message is that only this truth remains, and nothing else

شعر «صنم» از شاپور (دکتر حجت‌اله سلیمانی)، سروده‌ای عاشقانه و عرفانی است که در آن، پیوند عمیق میان عشق، معنویت و مادر به زیبایی ترسیم شده است. شاعر در این اثر، صنم را همچون نفسی که آرامش‌بخش روح است، به تصویر می‌کشد. او صنم را درختی از زندگی، پرتویی از مهر، و سرچشمه‌ای از نور و مهربانی می‌داند. در پایان، شعر با ستایش مادر به اوج احساسی خود می‌رسد و نشان می‌دهد که عشق حقیقی، در مهر بی‌کران مادر متجلی است. "Sanam" by Shapur (Dr. Hojatollah Soleimani) is a poetic blend of love and spirituality, beautifully portraying the deep connection between affection, divinity, and maternal warmth. In this poem, the poet envisions Sanam as a breath of serenity, a tree of life, a ray of kindness, and an eternal source of light. The verses gracefully transition to a heartfelt tribute to motherhood, symbolizing true love as an infinite expression of a mother’s boundless affection.

شعر «درخت زندگی» از دکتر حجت‌اله سلیمانی (شاپور) نگاهی عارفانه به مفهوم زندگی دارد. در این شعر، درخت نماد حیات، پایداری، و امید است. ریشه‌های آن، اصالت و پیوند انسان با گذشته را نشان می‌دهند، در حالی که شاخه‌هایش به سوی آینده و آرزوها گسترده می‌شوند. اما حقیقی‌ترین گنج‌ها در درون این درخت نهفته‌اند، گنج‌هایی که نماد خِرد، عشق، ایمان و قدرت درونی انسان هستند. شاعر با بیانی لطیف تأکید می‌کند که انسان، همچون درخت، برای رشد و پایداری باید به گنج‌های درون خود تکیه کند، نه صرفاً به عوامل بیرونی. این شعر پیام‌آور پایداری در برابر سختی‌ها، ارزش‌های درونی، و حرکت به سوی آینده‌ای روشن است. The poem "The Tree of Life" by Dr. Hojatollah Soleimani (Shapur) offers a mystical perspective on life. In this poem, the tree symbolizes existence, resilience, and hope. Its roots represent a deep connection to the past, while its branches reach out towards the future and aspirations. Yet, the greatest treasures lie within the tree itself—treasures that symbolize wisdom, love, faith, and inner strength.