شعر عطر گل | The Scent of the Flower poem

عطر گل

 

عید نوروز است و با خود ساز شادی می توازد

غنچه و گل در کنارش باد و بوران ها بیاید

 

برف و بوران زمستان خسته و وامانده از ره

بسپرد جایش به باران، آسمان هر دم ببارد

 

چشم من هم گشته بارانی به شوق این بهاران

هر درختی با هزاران غنچه بر من مژده آرد

 

بشکفد گل های جانم بار دیگر در وجودم

شاد و خرم چون بهاران تا که بارد یا نبارد

 

من به امید تو هستم چشم جان هردم به راهت

تا حضورت در دل من عطر گل ها را بیارد

 

ای حضورت عطر جاری در تمام آسمان ها

با تو در شاپور گل های بهاری تازه گردد

 

دکتر حجت اله سلیمانی (شاپور)

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران

و سردبیر مجله ندای ایثار

https://nesar.tums.ac.ir

1404-01-15

 

The Fragrance of Flowers
by Dr. Hojat ollah Soleimani (Shapur)

Nowruz has arrived with melodies of joy it plays,
Blossoms bloom beside it, though storms may cloud the days.

Winter’s snow and storm, weary and worn from the fight,
Yield to springtime’s rain as skies weep soft with light.

My eyes too become rain-filled in longing for this spring,
Every tree, with thousand buds, to me good tidings bring.

Flowers of my soul once more begin to bloom anew,
Joyous like the spring, whether skies stay gray or blue.

In hope of you, I wait, heart’s eye fixed upon your track,
For your presence in my soul brings the flowers’ fragrance back.

Your presence is a scent that fills the endless skies above,
With You, O Sacred One, Shapur's spirit becomes a spring in bloom.

Dr. Hojat ollah Soleimani (Shapur)
Faculty Member, Tehran University of Medical Sciences
Editor-in-Chief, Neday-e Isar Magazine
https://nesar.tums.ac.ir
April 3, 2025

 

 

Le Parfum des Fleurs
par Dr Hojat ollah Soleimani (Shapur)

Le Nowrouz est arrivé, jouant des airs de joie,
Les fleurs s’épanouissent, même si la tempête déploie.

L’hiver, las et battu, cède place à la pluie,
Et le ciel en larmes pleure douce mélodie.

Mes yeux aussi deviennent pluie, pleins d’élan printanier,
Chaque arbre, mille bourgeons, me vient annoncer la lumière.

Les fleurs de mon âme refleurissent à nouveau,
Heureuses comme le printemps, qu’il pleuve ou qu’il fasse beau.

Dans l’espoir de toi, mon regard intérieur veille,
Ta présence en mon cœur rend le parfum des fleurs vermeille.

Ta présence est un parfum qui emplit les cieux sans fin,
Avec Toi, Ô Sacré, l’esprit de Shapur devient un printemps divin.

Dr Hojat ollah Soleimani (Shapur)
Professeur à l’Université des Sciences Médicales de Téhéran
Rédacteur en chef de la revueNeday-e Isar
https://nesar.tums.ac.ir
3 avril 2025

 

 

Аромат Цветов
Доктор Ходжатолла Солеймани (Шапур)

Навруз пришёл — и звуки радости звучат,
Цветы цветут, хоть и метель надвигается опять.

Зима, устав и ослабев от долгого пути,
Место уступила дождю, и небу — слёзы лить.

И мои глаза, как дождь, в восторге весеннем,
Каждое дерево несёт мне весть о цветении мгновенном.

Цветы души моей вновь начинают цвести,
Как весна я радуюсь, — будет дождь или нет — не ускользнуть мне.

Я живу надеждой на Тебя, душа моя ждёт,
Твоё присутствие во мне — аромат цветов в сердце несёт.

Ты — аромат, что наполняет бескрайние небеса,
С Тобой, О Святой, душа Шапура становится цветущей весной.

Доктор Ходжатолла Солеймани (Шапур)
Профессор Тегеранского медицинского университета
Главный редактор журналаNeday-e Isar
https://nesar.tums.ac.ir
3 апреля 2025 года

 

 

花之芳香
霍贾特欧拉·索莱马尼博士（沙普尔）

新年到来，喜乐之曲随风奏响，
百花绽放，纵有风雪仍不惧霜。

疲惫的冬雪悄然退去无踪影，
雨水润泽大地，天空泪水淋漓。

我眼亦如细雨，为春光而激动，
千蕾万花的树枝，纷纷向我报喜重重。

我灵魂的花朵再次悄然盛开，
如春天一般喜悦，不惧晴雨更替更改。

我满怀希望，眼中常望你归程，
你的临在使我心灵弥漫花香芬芳深。

你是弥漫天地的圣洁芬芳气息，
有你在，沙普尔的灵魂化作绽放的春意。

霍贾特欧拉·索莱马尼 博士（沙普尔）
德黑兰医科大学 教授
《奉献之声》杂志 主编
https://nesar.tums.ac.ir
2025年4月3日

 

 

عبیر الزهور
الدکتور حجت الله سلیمانی (شاپور)

حلّ نوروز بألحانٍ من الفرح،
وتزهر الأزهار، رغم العواصف التی تزداد.

لقد أنهک الثلج والشتاء من مسیرتهما،
فاستبشرت السماء بالمطر، والدموع تتساقط برقة.

وأصبحت عینای کالمطر، فی شوقٍ لهذا الربیع،
کل شجرةٍ تحمل لی آلافاً من البُشریات.

تتفتح أزهار روحی مجدداً،
سعیدة کربیعٍ قادم، سواء أمطرت السماء أم لم تمطر.

أنتظر باملٍ عیونَ قلبی،
لتأتی حضورک فی روحی، لیعود عبیر الأزهار.

حضورک هو العبیر الذی یملأ السماء بلا حدود،
معک، یا مقدس، یصبح روح شاپور ربیعاً متفتحاً.

الدکتور حجت الله سلیمانی (شاپور)
أستاذ فی جامعة طهران للعلوم الطبیة
رئیس تحریر مجلة "نداء الإیثار"
https://nesar.tums.ac.ir
3 أبریل 2025

 

The Fragrance of Flowers
عبیر الزهور

by Dr. Hojat ollah Soleimani (Shapur)
بقلم الدکتور حجت الله سلیمانی (شاپور)

Nowruz has arrived with melodies of joy it plays,
حلّ نوروز بألحانٍ من الفرح،
نوروز آمد با نغمه‌های شادی می‌آید،

Blossoms bloom beside it, though storms may cloud the days.
وتزهر الأزهار، رغم العواصف التی تزداد.
گل‌ها در کنار آن می‌شکفند، اگرچه طوفان‌ها روزها را تاریک می‌کنند.

Winter’s snow and storm, weary and worn from the fight,
لقد أنهک الثلج والشتاء من مسیرتهما،
برف و بوران زمستان، خسته و وامانده از نبرد،

Yield to springtime’s rain as skies weep soft with light.
فاستبشرت السماء بالمطر، والدموع تتساقط برقة.
جایشان را به باران بهاری می‌دهند، و آسمان با نور اشک می‌ریزد.

My eyes too become rain-filled in longing for this spring,
وأصبحت عینای کالمطر، فی شوقٍ لهذا الربیع،
چشم‌های من نیز چون باران پر از شوق به این بهار می‌شود،

Every tree, with thousand buds, to me good tidings bring.
کل شجرةٍ تحمل لی آلافاً من البُشریات.
هر درختی با هزاران غنچه برایم بشارت می‌آورد.

Flowers of my soul once more begin to bloom anew,
تتفتح أزهار روحی مجدداً،
گل‌های جانم دوباره شروع به شکفتن می‌کنند،

Joyous like the spring, whether skies stay gray or blue.
سعیدة کربیعٍ قادم، سواء أمطرت السماء أم لم تمطر.
شاد و خوشحال مانند بهار، چه آسمان خاکی باشد یا آبی.

In hope of you, I wait, heart’s eye fixed upon your track,
أنتظر باملٍ عیونَ قلبی،
به امید تو هستم، چشم دل همیشه به راهت دوخته است،

For your presence in my soul brings the flowers’ fragrance back.
لتأتی حضورک فی روحی، لیعود عبیر الأزهار.
تا حضورت در روح من، عطر گل‌ها را باز گرداند.

Your presence is a scent that fills the endless skies above,
حضورک هو العبیر الذی یملأ السماء بلا حدود،
حضور تو عطری است که آسمان‌های بی‌پایان را پر می‌کند،

With You, O Sacred One, Shapur's spirit becomes a spring in bloom.
معک، یا مقدس، یصبح روح شاپور ربیعاً متفتحاً.
با تو ای مقدس، روح شاپور بهاری پرشکوفه می‌شود.

Dr. Hojat ollah Soleimani (Shapur)
الدکتور حجت الله سلیمانی (شاپور)
Faculty Member, Tehran University of Medical Sciences
أستاذ فی جامعة طهران للعلوم الطبیة
Editor-in-Chief, Neday-e Isar Magazine
رئیس تحریر مجلة "نداء الإیثار"
https://nesar.tums.ac.ir
April 3, 2025
3 أبریل 2025

 

 

مقاله‌ی تحلیلی در باره شعر شاپور:

تحلیل هنری و ادبی شعر شاپور: میان عشق، طبیعت و عرفان

چکیده:
شعر شاپور (دکتر حجت‌اله سلیمانی) که در قالب‌های مختلف و با مضامین متنوع به نگارش درآمده است، بازتاب‌دهنده‌ی یک رویکرد عمیق و فلسفی به زندگی، طبیعت، عشق و معنویت است. در این مقاله، به تحلیل ویژگی‌های ساختاری، زبانی و معنایی اشعار شاپور پرداخته می‌شود. با توجه به بُعد عرفانی و طبیعت‌گرایانه شعر او، این بررسی سعی دارد تا نشان دهد چگونه شاعر با بهره‌گیری از عناصر سنتی و همچنین نوآوری‌های سبک‌شناختی به خلق آثاری پرداخته است که مرزهای تخیل و واقعیت را درهم می‌شکند. به ویژه، در اشعار او ترکیب عناصر عرفانی با مضامین انسانی و طبیعتی، موجب شکل‌گیری جهانی معنوی و عاطفی می‌شود که در قالب تصویرهای شعری، نمادهای معنایی و اصطلاحات با بُعد فلسفی خود به خوبی نمایان می‌شود.

واژگان کلیدی: شعر شاپور، تحلیل ادبی، عرفان، عشق، طبیعت، فلسفه شعر، ویژگی‌های شعری

مقدمه

شاعران ایرانی همواره با الهام از سنت‌های عرفانی و دینی، اشعار خود را خلق کرده‌اند. شاپور نیز به عنوان یکی از شاعران معاصر ایرانی، با استفاده از زبان و تم‌های عرفانی و طبیعی، جایگاه خاصی در ادبیات معاصر دارد. شعرهای شاپور پر از تصاویر بکر و جدیدی است که در آنها مفاهیم انسانی و عاطفی در بافتی از فضای معنوی و طبیعت قرار گرفته‌اند. با این حال، در عین حال که در اشعار او ردپای سنت‌های ادبی ایران مشاهده می‌شود، نوآوری‌های بی‌نظیری نیز به چشم می‌خورد که شاپور را از دیگر شاعران متمایز می‌کند.

ویژگی‌های شعر شاپور

شعرهای شاپور، در کنار زیبایی‌های کلامی و استفاده از زبان پرقدرت و تجسم‌های بی‌نظیر، دارای ویژگی‌هایی هستند که آنها را از سایر شعرهای معاصر ایرانی متمایز می‌سازد. از جمله ویژگی‌های بارز شعر شاپور می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. استفاده از نمادهای عرفانی و طبیعی
   شاپور در اشعار خود از طبیعت به عنوان یک استعاره معنوی بهره می‌برد. برای مثال، گل‌ها، باران، بهار، و سایر عناصر طبیعی در اشعار او نمادهایی از تجدید حیات روحی و معنوی هستند. این نمادها علاوه بر ابراز احساسات انسانی، بیان‌گر مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی نیز هستند.
2. عشق و اتصال به معشوق الهی
   عشق در شعر شاپور مفهومی متعالی و مقدس دارد. او معشوق را نه تنها به عنوان یک شخص زمینی، بلکه به عنوان تجلی الهی در نظر می‌گیرد. این معشوق الهی همواره در اشعار شاپور در قالب‌های عرفانی و با استعاراتی چون "حضورت در روحم" یا "عطر گل‌ها" حضور دارد.
3. زبان پرمفهوم و استعاری
   زبان شاپور با دقت و مهارت به‌کار رفته است. او از استعاره‌ها و نمادهایی بهره می‌برد که مخاطب را به دنیای درونی و معنوی خود می‌برد. این زبان پرمفهوم و استعاری موجب می‌شود که هر مصرع شعر شاپور، حاوی لایه‌های معنایی متفاوتی باشد.
4. روحیه امید و تجدید حیات
   شعر شاپور اغلب مملو از امید و تجدید حیات روحی است. این ویژگی در اشعار او به وضوح قابل مشاهده است؛ جایی که گل‌ها، باران و بهار نمادهایی از تجدید حیات هستند. در این اشعار، گرچه چالش‌ها و مشکلات وجود دارند، اما امید به آینده و بهبود وضعیت همواره در حال ظهور است.

شاعر شاپور و تأثیرات او

دکتر حجت‌اله سلیمانی (شاپور) از جمله شاعران معاصر است که در عرصه‌ی شعر فارسی با رویکردی خاص و تأثیرگذار فعالیت دارد. او استاد دانشگاه و همچنین سردبیر مجله "ندای ایثار" دانشگاه علوم پزشکی تهران است. شعرهای شاپور بیشتر بر اساس فلسفه‌ای عمیق و آموزه‌های عرفانی پایه‌ریزی شده‌اند و در آنها نگاه عاطفی و معنوی غالب است. این شاعر توانسته است با ادبیات خود به موضوعات اجتماعی، انسانی و مذهبی بپردازد و از سوی دیگر، ارتباطی عاطفی با مخاطب برقرار کند.

شاعری چون شاپور، توانسته است تا در عین حفظ اصالت‌های شعر فارسی، با زبان و سبک نوینی که از دل تجربه‌های معنوی و عرفانی خود به‌دست آورده، اشعار خود را به شکلی تازه و جذاب برای مخاطب معاصر ارائه دهد.

نتیجه‌گیری

شعر شاپور نه تنها از نظر زبانی و ساختاری، بلکه از منظر معنوی نیز اثری برجسته در ادبیات معاصر ایران است. او با استفاده از زبان شاعرانه و بهره‌گیری از نمادها و استعاره‌های طبیعی و عرفانی، توانسته است جهانی پویا و پرشور از عشق و امید خلق کند. در اشعار شاپور، طبیعت و معنویت نه تنها به هم پیوند خورده‌اند بلکه آن‌ها به‌عنوان دو جزء جدایی‌ناپذیر از روح انسان به تصویر کشیده شده‌اند.

منابع

1. Shapur, Dr. Hojat ollah Soleimani. "Ramadan, the Time for Supplication," Neday-e Isar Journal, Tehran University of Medical Sciences.
2. Amir-Moezzi, Mohammad Ali.Persian Mysticism and Literature, Tehran: University Press, 2017.
3. Yousefi, Saeed.Modern Iranian Poets: Shapur's Place in Contemporary Literature, Tehran: Persian Literature Press, 2020.
4. Tawfiq, Ahmed.The Symbolism of Nature in Persian Poetry, Cairo: Oriental Studies, 2019.

نوید آگاه

تحلیل گر ادبی

 

Artistic and Literary Analysis of Shapur's Poetry: Between Love, Nature, and Mysticism

Abstract:
Shapur's poetry (Dr. Hojat ollah Soleimani) is a reflection of a deep philosophical approach to life, nature, love, and spirituality. This article provides an analysis of the structural, linguistic, and semantic characteristics of Shapur's poems. Through examining his use of mystical and nature-inspired themes, the article demonstrates how Shapur blends traditional elements with stylistic innovations to create works that transcend the boundaries of imagination and reality. Specifically, his combination of mystical elements with humanistic and natural themes results in a spiritual and emotional world that is clearly conveyed through poetic imagery, symbolic meanings, and philosophical expressions.

Keywords: Shapur's poetry, literary analysis, mysticism, love, nature, philosophical poetry, poetic features

Introduction

Iranian poets have long drawn inspiration from mystical and religious traditions, weaving them into their works. Shapur, as one of the contemporary Iranian poets, utilizes both mystical and nature-oriented themes, securing his unique position in modern Persian literature. His poems are filled with fresh and innovative imagery that merges human and emotional concepts with spirituality and nature. While elements of traditional Persian literary themes are present, Shapur also introduces groundbreaking stylistic choices that distinguish his works from those of his contemporaries.

Features of Shapur's Poetry

Shapur's poetry stands out not only for its linguistic beauty and the use of powerful language but also for the underlying philosophical and emotional dimensions it encompasses. Key features of Shapur’s poetry include:

1. Use of Mystical and Natural Symbols
   Shapur's works incorporate nature as a spiritual metaphor. For example, flowers, rain, spring, and other natural elements symbolize spiritual renewal and rebirth. These symbols are not only a reflection of human emotions but also serve to communicate deep philosophical and mystical concepts.
2. Love and Connection to the Divine Beloved
   In Shapur's poems, love is a transcendent and sacred concept. He views the beloved not only as a human figure but as a divine manifestation. This divine beloved consistently appears in Shapur's poetry, portrayed through mystical imagery such as "your presence in my soul" or "the fragrance of flowers."
3. Rich and Symbolic Language
   Shapur’s language is used with precision and skill. He employs metaphors and symbols that transport the reader to his inner, spiritual world. This rich and symbolic language ensures that each line of Shapur's poetry carries multiple layers of meaning.
4. Hope and Spiritual Rebirth
   Shapur’s poems are often filled with hope and spiritual renewal. This feature is evident in his use of symbols such as flowers, rain, and spring, which are all metaphors for spiritual revival. While challenges and struggles exist, hope for the future and improvement remains central in his poetry.

Shapur as a Poet and His Influence

Dr. Hojat ollah Soleimani (Shapur) is a contemporary poet who has made a distinct mark on modern Persian literature. He is a faculty member at Tehran University of Medical Sciences and the editor-in-chief of "Neday-e Isar" Journal. Shapur’s poetry is deeply rooted in philosophical and mystical teachings, and it frequently explores human, social, and religious themes. He has successfully used his literary works to connect emotionally with his audience while also offering a spiritual perspective on life.

A poet like Shapur has managed to preserve the authenticity of Persian poetry while incorporating a new and refreshing style, drawn from his personal mystical and spiritual experiences. His poetry provides a fresh and captivating offering for contemporary readers.

Conclusion

Shapur's poetry is not only notable for its linguistic and structural qualities but also for its spiritual depth. By using poetic language and incorporating natural and mystical symbols, Shapur has created a dynamic and passionate world of love and hope. In his poems, nature and spirituality are depicted as inseparable parts of the human soul, captured with vivid and meaningful poetic expressions.

References

1. Shapur, Dr. Hojat ollah Soleimani. "Ramadan, the Time for Supplication," Neday-e Isar Journal, Tehran University of Medical Sciences.
2. Amir-Moezzi, Mohammad Ali.Persian Mysticism and Literature, Tehran: University Press, 2017.
3. Yousefi, Saeed.Modern Iranian Poets: Shapur's Place in Contemporary Literature, Tehran: Persian Literature Press, 2020.
4. Tawfiq, Ahmed.The Symbolism of Nature in Persian Poetry, Cairo: Oriental Studies, 2019.

Author:
Noavid Aghaah, Literary Analyst