شعر «خانه بارانی» اثری نمادین و عرفانی از دکتر حجت‌اله سلیمانی (شاپور) است که در بزرگداشت عطار نیشابوری سروده شده و با زبانی ساده اما عمیق، به مفاهیم سلوک درونی، تهی شدن از خویش و آمادگی برای تجلی نور الهی می‌پردازد. خانه بارانی در این شعر نماد قلبی است که با اشک و نیاز بارور شده و آماده دریافت عنایت الهی است. شاعر با دعوت به تطهیر دل، زدودن خودخواهی و فروتنی در برابر معشوق، خواننده را به تأمل در ساحت وجودی خود می‌کشاند. تصاویر شاعرانه‌ای چون «نان دادن به دل» و «جارو زدن خانه جان» نشان‌دهنده رویکرد عملی به سلوک معنوی هستند. مخاطب اصلی شعر، خودِ شاعر است که در پایان، با خطاب مستقیم به «شاپور»، آینه‌ای از بیداری درونی ارائه می‌شود. این شعر در قالبی نو، پیوندی زنده میان حکمت عرفانی عطار و زبان امروزین برقرار می‌کند و ارزش آن در احیای مفاهیم عمیق عرفان ایرانی در قالبی ساده، لطیف و تأثیرگذار است.

شعر «زندگی» اثری تأمل‌برانگیز و روح‌نواز است که به ژرف‌ترین ابعاد حیات انسانی و تجربه‌ی زیستن می‌پردازد. شاعر با نگاهی عاطفی و عرفانی، زندگی را نه صرفاً در جریان زمان، بلکه در حس جاری گل، در باران و پنجره، در دل‌باختگی و ساختن، و در شورش‌های ناگهانی معنا می‌بخشد. او از عناصر طبیعت همچون «گل»، «باران» و «درخت» بهره می‌گیرد تا نشان دهد زندگی چیزی فراتر از زیستن روزمره است؛ نوعی پیوند حسی با هستی و آفرینش. در این میان، مفهوم دل‌سوختگی، غم‌زدایی، خاطره‌سازی و آشنایی با طبیعت، همگی در راستای برجسته کردن معنای لطیف و هنری زندگی نقش ایفا می‌کنند. در پایان، با جمله‌ی درخشان «زندگی یک هنر است و هنرمند خداست!» شاعر اوج معنا را در پیوند میان خالق و خلقت ترسیم می‌کند. این شعر با زبان ساده اما عمیق، بینشی معنوی و زیباشناختی به خواننده می‌بخشد و در زمره‌ی آثار ژرف‌نگر معاصر قرار می‌گیرد.

شعر «باغ افسون» سفری است درونی به باغ‌های پنهان جان، که در آن شاعر میان رؤیا و واقعیت، میان باغ و سراب، نوسان می‌کند. او «باغ دل» را «سراب» می‌نامد و این تعبیر paradoxical را دستمایه تأملی فلسفی-عرفانی قرار می‌دهد: آیا باغ، حقیقتی بیرونی است یا انعکاسی از وهمی درون؟ این تردید، نشانه‌ی بیداری روحی و دغدغه‌ی معنوی شاعر است. در ادامه، باغ درونی با رنگی از سرسبزی و شکوفایی توصیف می‌شود که با مفاهیم شادی، میوه‌های شیرین، و شکوفه‌های امید همراه است. در بیت پایانی، مخاطب محبوب شاعر به عنوان «باغ من» و «باغ پربار» ظاهر می‌شود؛ تمثیلی از معشوق الهی، یا ذات انسانی روشن. شعر در قالبی غنایی با زبانی ساده اما تصویرآفرین سروده شده است. مضمون عرفانی این شعر، به ویژه با رویکرد مولانا در «مثنوی» و حافظ در «غزل‌های عاشقانه‌ی سلوکی» هم‌داستان است. «باغ افسون» پیامی امیدبخش دارد: حقیقت در دل ماست، اگر چشمی برای دیدن داشته باشیم.

شعر «او» سروده دکتر حجت‌اله سلیمانی (شاپور)، اثری سرشار از آرامش، ایمان و شکرگزاری است که با زبانی ساده و لطیف به ستایش یاری‌دهنده‌ای آسمانی می‌پردازد. شاعر با بهره‌گیری از تصویرهایی چون مرهم، گل، آب گوارا و جواهر، چهره‌ای روشن از محبوبی الهی ترسیم می‌کند که حضورش، دل را شفا می‌بخشد. این شعر، که تاکنون به پنج زبان (انگلیسی، عربی، فرانسوی، روسی و چینی) ترجمه شده، پلی میان دل شاعر و جان جهانیان ایجاد کرده است. مقاله تحلیلی این اثر نیز به دو زبان فارسی و انگلیسی منتشر شده است. The poem "He", composed by Dr. Hojatollah Soleimani (Shapur), is a serene and devotional piece that gracefully celebrates a heavenly source of comfort and healing. Through gentle language and uplifting imagery—such as balm, blossoms, clear water, and radiant jewels—the poet paints the portrait of a divine presence that soothes the soul. This poem has been translated into five languages (English, Arabic, French, Russian, and Chinese), creating a heartfelt bridge between the poet’s spirit and a global audience.

شعر «خرمشهر آزاد» سروده‌ی دکتر حجت‌اله سلیمانی (شاپور)، بازتابی از حماسه، ایمان و عرفان در قالب غزل است. این شعر به مناسبت سالروز سوم خرداد، آزادسازی خرمشهر، سروده شده و با زبانی شاعرانه، نقش ایثار شهیدان، اراده‌ی ملت و هدایت الهی را در این پیروزی تاریخی به تصویر می‌کشد. این اثر به پنج زبان زندهٔ دنیا شامل انگلیسی، فرانسه، روسی، چینی و عربی ترجمه شده است تا پیام جهانی مقاومت “Khorramshahr is Free” is a ghazal by Dr. Hojatollah Soleimani (Shapur), portraying a powerful blend of epic resistance, divine love, and mysticism. Written on the anniversary of the liberation of Khorramshahr (May 24), the poem pays tribute to the sacrifices of martyrs, the unity of the Iranian people, and the spiritual guidance that led to this historic victory. Through symbolic language and heartfelt imagery, the poem captures the emotional and sacred essence of a city reborn in freedom and glory. The recurring invocation of blood, light, and blossoms reflects a deeper mystical reading beyond political narrative.

شعر خورشیدی دگر از شاپور، سفری شاعرانه به ورای جهان مادی است. این اثر با بهره‌گیری از تصویرسازی‌های کیهانی و مفاهیم عرفان نوین، روحی جستجوگر و آرزومند را به سوی جهانی دیگر، خورشیدی با نوری متفاوت، هدایت می‌کند. ترجمه شعر به شش زبان دیگر و مقاله‌ای تحلیلی دوزبانه نیز در دسترس است. A Different Sun by Shapur is a poetic journey beyond the material world. Through cosmic imagery and the lens of modern mysticism, it reflects the yearning of a seeking soul toward another realm, guided by the light of a different sun. The poem is available in six other languages, along with a bilingual analytical article.

شعر «جام دیگر» سروده دکتر حجت‌اله سلیمانی (شاپور)، نجوای دل خسته‌ای‌ست که در آینه‌ی عرفان، از روزمرگی جهان می‌گذرد و طلب وصالی دیگر می‌کند. شاعر با بهره‌گیری از تصاویر نمادین همچون "حوض بی‌ماهی" و "باغ دیگر"، عطش روح برای رهایی از قیل‌وقال دنیا و رسیدن به عالمی دیگر را به تصویر می‌کشد. این شعر، تجلی تمنای روحی برای جهانی پاک‌تر، آرام‌تر و لبریز از معناست. این شعر به پنج زبان ترجمه شده و دارای یک مقاله تحلیلی دو زبانه (فارسی و انگلیسی) است که به واکاوی مضامین عرفانی، ساختار بیانی و جایگاه آن در شعر معاصر می‌پردازد. “Another Chalice,” a mystical poem by Dr. Hojat ollah Soleimani (Shapur), echoes the yearning of a weary soul seeking transcendence beyond the mundane. Through symbolic imagery like the "fishless pond" and the "other garden," the poet portrays the spirit’s thirst for a purer, quieter, and more meaningful realm. It is a spiritual plea for inner peace amidst worldly noise. This poem has been translated into five languages and is accompanied by a bilingual analytical article that ex

در شعر «رویا» سروده‌ی دکتر حجت‌اله سلیمانی (شاپور)، زمستان در آغوش خواب و خیال، رؤیای گرمای بهار را در دل می‌پروراند. درختان، در دل سرما، شکوفه می‌زنند و با رؤیای باران و خورشید، به هستی نو امید می‌بخشند. این شعر با زبانی نمادین و نگاهی عرفانی، پیوندی شاعرانه میان طبیعت، خیال، آرزو و سلوک درونی ترسیم می‌کند؛ جایی که رؤیا نه‌فقط خواب، بلکه مقدمه‌ای برای بیداری روح است. «رویا» به پنج زبان ترجمه شده و مقاله‌ای تحلیلی درباره ساختار و مفاهیم عرفانی آن، به‌صورت دوزبانه، در دسترس علاقه‌مندان قرار دارد. In "Dream", a poem by Dr. Hojatollah Soleimani (Shapur), winter nurtures the dream of spring through silence and inner blossoming. Trees bloom in the heart of cold, longing for rain and sunlight, symbolizing hope and renewal. With symbolic language and a mystical lens, the poem interweaves nature, imagination, desire, and spiritual transformation—where dreams are not mere illusions but preludes to awakening. "Dream" has been translated into five languages, and a bilingual analytical article exploring its mys

شعر «عطر گل» سروده دکتر حجت‌اله سلیمانی (با تخلّص شاپور)، تصویری شاعرانه از آغاز بهار و نوروز ارائه می‌دهد؛ فصلی که در آن طبیعت با بارش باران، شکوفایی گل‌ها و امیدی نو به دل‌ها بازمی‌گردد. شاعر، حضور معشوق را چنان عطر گل در جان خود حس می‌کند و با نگاهی عرفانی و انسانی، از تولدی دوباره سخن می‌گوید که درون را روشن می‌سازد، خواه باران ببارد یا نه. این شعر تاکنون به پنج زبان ترجمه شده است و مقاله‌ای تحلیلی درباره مضمون شعر، ساختار آن و ویژگی‌های شاعری شاپور، به دو زبان فارسی و انگلیسی در مجله‌ی رسمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، ندای ایثار، در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته است. "The Scent of the Flower," a poem by Dr. Hojat ollah Soleimani (pen name: Shapur), offers a lyrical portrayal of Nowruz and the coming of spring. With imagery of blooming flowers, soft rain, and spiritual renewal, the poet evokes a sense of rebirth and hope. The presence of the beloved—whether earthly or divine—is likened to the scent of blossoms, infusing the soul with joy, regardless of external conditions.

شعر "نفس‌های بهاری" به زیبایی و معنویت طبیعت در فصل بهار پرداخته و ارتباط انسان با دنیای طبیعی و روحانی را از دریچه درختان و شکوفه‌ها نشان می‌دهد. شاعر در این اثر به مفهوم وجودی و زیبایی‌های بی‌پایان طبیعت اشاره دارد و از زبان درختان و گل‌ها، به بیان عمیق‌ترین احساسات انسانی می‌پردازد. این شعر به پنج زبان ترجمه شده و مقاله تحلیلی آن نیز به دو زبان در مجله ندای ایثار در دسترس علاقه‌مندان است. The poem "Springtime Breaths" beautifully explores the beauty and spirituality of nature during the spring season. It highlights the connection between humans and the natural, spiritual world through the imagery of trees and blossoms. The poet reflects on existential themes and the endless beauty of nature, expressing deep human emotions through the language of trees and flowers. This poem has been translated into five languages, and its analytical article is also available in two languages in Neday-e Isar magazine for those interested.