شعر «حضور بی‌حضوری» سروده‌ای است فلسفی و عرفانی از دکتر حجت‌اله سلیمانی (شاپور) که در آن، پیوند نادیدنی جان‌ها در غیاب فیزیکی، از دل طبیعت بهاری و بارانی روایت می‌شود. این شعر در فضایی آکنده از خاطره، باران و سکوت، به تأملی در مفهوم حضور معنوی می‌پردازد. این اثر به پنج زبان ترجمه شده و مقاله‌ای تحلیلی درباره آن به دو زبان فارسی و انگلیسی در وب‌سایت مجله ندای ایثار در دسترس است. “Presence Beyond Presence” is a philosophical and mystical poem by Dr. Hojat ollah Soleimani (Shapur), reflecting the invisible bond of souls amid physical absence. Set in a tranquil landscape of spring rain and memory, the poem explores the concept of spiritual presence beyond the senses. This work has been translated into five languages, and a bilingual analytical article is available on the Neday-e Isar journal website.

شعر «سبز و بهاری» از دکتر حجت‌الله سلیمانی (شاپور) به بررسی تحول معنوی و تجدید حیات از طریق نمادهای بهار و طبیعت می‌پردازد. این شعر به پنج زبان ترجمه شده است: انگلیسی، عربی، فرانسوی، روسی و چینی. همچنین، شعر به دو زبان فارسی و انگلیسی تحلیل شده است. 'Green and Spring' by Dr. Hojat ollah Soleimani (Shapur) explores spiritual transformation and renewal through the symbols of spring and nature. The poem has been translated into five languages: English, Arabic, French, Russian, and Chinese. It has also been analyzed in both Persian and English.

شعر استاد معلم از شاپور (دکتر حجت‌اله سلیمانی) در تاریخ ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ به مناسبت روز معلم در ایران نوشته شده است. این شعر با استفاده از زبان ساده و تصویرسازی‌های زیبا، جایگاه والای معلمان را در جامعه و زندگی فردی هر انسان به تصویر می‌کشد. شعر به پنج زبان مختلف ترجمه شده و مقاله تحلیلی آن به دو زبان فارسی و انگلیسی در دسترس است. The poem The Teacher by Shapur (Dr. Hojat ollah Soleimani) was written on May 1, 2024, in celebration of Teacher's Day in Iran. Using simple language and beautiful imagery, the poem portrays the high status of teachers in society and the personal lives of individuals. The poem has been translated into five different languages, and an analytical article of it is available in both Persian and English.

شعر «بهار زندگی» سروده‌ای عاشقانه از دکتر حجت‌اله سلیمانی (با تخلص شاپور) است که به زبان لطیف شعر، از جان‌سپاری عاشق در راه محبوب سخن می‌گوید. این شعر، تصویری از بهار جان و مستی روح در مسیر دلدادگی است. شعر «بهار زندگی» تاکنون به پنج زبان زنده دنیا شامل انگلیسی، فرانسه، روسی، چینی و عربی ترجمه شده است. همچنین مقاله‌ای تحلیلی-ادبی به دو زبان فارسی و انگلیسی درباره این شعر منتشر شده است. The Spring of Life is a romantic poem by Dr. Hojat ollah Soleimani (pen name: Shapur), exploring the surrender of the soul to love and the awakening of inner spring through devotion. This poem has been translated into five major world languages: English, French, Russian, Chinese, and Arabic. A bilingual analytical-literary article has also been published discussing the thematic and stylistic layers of the poem.

خلاصه مطلب (فارسی): شعر «عکس ماه» سروده‌ی دکتر حجت‌اله سلیمانی (شاپور)، غزلی عاشقانه و لطیف است که با زبانی شیرین به تصویرسازی از حضور معشوق و زیبایی طبیعت می‌پردازد. این اثر به پنج زبان انگلیسی، فرانسوی، روسی، چینی و عربی ترجمه شده است. همچنین یک مقاله‌ی تحلیلی دوزبانه (فارسی-انگلیسی) درباره‌ی ساختار، مضامین و جایگاه هنری این شعر، به پیوست ارائه شده است. Summary (English): "Picture of the Moon," a romantic and delicate ghazal by Dr. Hojatollah Soleimani (Shapur), beautifully portrays the presence of the beloved intertwined with the beauty of nature. The poem has been translated into five languages: English, French, Russian, Chinese, and Arabic. Additionally, a bilingual analytical article (Persian-English) discussing the structure, themes, and artistic significance of this work is attached.

شعر «فال نیک» سروده‌ی دکتر حجت‌اله سلیمانی (شاپور)، دعوتی به خودشناسی، پاکی دل و امید به فردای روشن است. شاعر با بهره‌گیری از تمثیل آینه، مخاطب را به دیدن حقیقت جان و رهایی از غم و اندوه فرا می‌خواند. این شعر با زبان ساده و مفاهیم انسانی، الهام‌بخش حرکت به سوی معنویت، محبت و عدالت اجتماعی است. The poem "Favorable Omen" by Dr. Hojatollah Soleimani (Shapur) invites readers to self-awareness, purity of heart, and hope for a brighter future. Using the metaphor of a mirror, the poet encourages seeing the truth of the soul and liberation from sorrow. With its simple language and humanistic themes, the poem inspires a journey toward spirituality, compassion, and social justice.

شعر «چه سبزم» سروده‌ی دکتر حجت‌اله سلیمانی (شاپور)، تصویری لطیف و معنوی از پیوند انسان با طبیعت، آرامش درون و حضور دائمی خداوند در زندگی ارائه می‌دهد. شاعر با زبانی لطیف و سرشار از امید، خود را همچون درختان بهاری، رود جاری و خورشید درخشان می‌بیند. این شعر که به پنج زبان عربی، انگلیسی، فرانسه، روسی و چینی ترجمه شده است، همراه با تحلیلی دوزبانه (فارسی–انگلیسی) در این شماره مجله منتشر می‌گردد. The poem “How Green I Am” by Dr. Hojat ollah Soleimani (Shapur) paints a gentle and spiritual portrait of humanity’s bond with nature, inner tranquility, and divine presence. With a voice full of hope, the poet likens himself to blooming trees, flowing rivers, and radiant sunlight. This poem has been translated into five languages—Arabic, English, French, Russian, and Chinese—and is accompanied by a bilingual (Persian–English) literary analysis featured in this issue of the journal.

این شعر با الهام از حکمت جاودانه سعدی، نگاهی عارفانه به مفهوم آفرینش و نسبت انسان با خدای جهان‌آفرین دارد. شاپور با زبانی روان و تأثیرگذار، خواننده را به ترک وابستگی‌های دنیوی و پرواز به‌سوی حقیقت دعوت می‌کند. Inspired by the timeless wisdom of Saadi, this spiritual poem reflects on creation and the human connection with the divine Creator. In eloquent and heartfelt verses, Shapur invites readers to transcend worldly attachments and soar toward truth.

شعر «در پناهت» از شاپور، سروده‌ای معنوی و امیدبخش است که پناه گرفتن در آغوش خدا را به‌عنوان مأمن آرامش، قدرت و رویش روح در دل سختی‌ها به تصویر می‌کشد. این شعر در نخستین روز بهار ۱۴۰۴، همزمان با نوروز، به نگارش درآمده و با نگاهی لطیف، پیوندی بین معنویت و طبیعت می‌سازد. "In Your Refuge" by Shapur is a spiritual and uplifting poem portraying divine shelter as the source of peace, strength, and inner blossoming. Written on the first day of spring 1404 (Persian New Year), the poem gently bridges faith and nature in a time of renewal.

شعر «عید نوروز» به توصیف زیبایی‌های بهار و آمدن نوروز می‌پردازد. باران، گل‌ها، و طبیعت زنده‌شده، نشانه‌های دگرگونی و تازگی‌اند. شاعر با اشاره به شکوه بهار، مخاطب را به رهایی از غبار اندوه و استقبال از شادی دعوت می‌کند. این شعر پیامی از امید، تجدید حیات و پیوند انسان با طبیعت دارد. نظر شما درباره این شعر چیه؟ توی کامنت‌ها بنویسید و نظرتون رو با ما به اشتراک بگذارید! The poem Nowruz Celebration describes the beauty of spring and the arrival of Nowruz. Rain, flowers, and the revived nature symbolize renewal and transformation. The poet encourages the reader to let go of sorrow and embrace joy. This poem conveys a message of hope, rebirth, and the deep connection between humans and nature.