غرق در یادت

غرق در یادت

دوست دارم بازهم من

غرق در یادت کنم تن

غرق دریای خیالت

غرق در گل های گلشن

بشنوم از گل کلامت

بوکنم گل های سوسن

پس بگردم در وجودم

روزن تاریک و روشن

تا از آن ره غرق گردم

راه یابم امن و مامن

طیب خاطر از وجودت

می نشیند در نشیمن

هان تو ای شاپور جانا

بازگو بر یار و دشمن

هین ترا باشد پیامت

جان فزون است آن تماماً

شعر از شاپور دکتر حجت اله سلیمانی

مجله ندای ایثار  دانشگاه علوم پزشکی تهران 6 تیر 1403