درخت

درخت زندگی

 

درختی را بکار اندر خیالت

که باشد آن ترا همچون جمالت

 

درخت زندگی بس نونهال است

توجه کن ببین آنرا چه بار است

 

ترا باشد در این دنیا کمالی

که باید آن درخت ات در بیابی

 

مشو غافل ز افعالت به دوران

بدان وقت تو باشد تنگ ای جان

 

به یک چشمک زدن سر می رسد زر

به ناگه ریق رحمت می زند در

 

به دل آگاه باش ای مرد جانی

جهان را شاد باش ای مهربانی

 

بکار آن بذر خوبی ها به جانت

که تاشیرین شود آن میوه هایت

 

به وقت اش آب نه بر ریشه هایش

هرس گاهی بکن آن شاخ و برگش

 

که وقت ات تنگ باشد جان در این ره

به روز و شب بگیر آبی از آن چه

 

اگر خواهی شود آبت از آن گرم

بکن از روی آن حامی ترا شرم

 

که شرمت باد از روی الهی

اگر زو نشنوی گنجی که داری

 

ز گنج آن درخت ات سودها جو

در گنجینه بگشا هر دم از رو

 

ترا من می دهم سوگند جانت

که جان غافل مشو از گنج هایت

 

به غایت سود بر از میوه و بر

به مردم باش هر دم سایه بر سر

 

شعر از شاپور دکتر حجت اله سلیمانی 09/12/1403

سردبیر مجله ندای ایثار و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران

https://nesar.tums.ac.ir/

به مناسبت روز درختکاری 15 اسفند 1403

 

 

Tree of Life

Plant a tree within your mind,
A tree as beautiful as your soul.

The tree of life is but a sapling,
Look closely—what fruit does it bear?

You are given a path to perfection,
Seek it within the tree you nurture.

Do not neglect your deeds in time,
Know that your moments are fleeting.

In the blink of an eye, your golden years will pass,
And suddenly, fate’s door will knock.

Keep your heart aware, O wise one,
Live with joy, O essence of kindness.

Plant the seeds of goodness in your soul,
So that your fruits may become sweet.

Water its roots at the right time,
And prune its branches with care.

For your time is brief on this path,
Day and night, draw water from the well of life.

If you desire your water to be pure and warm,
Then honor the Guardian who grants it.

Have shame before the divine light,
Lest you ignore the treasure within you.

Seek benefit from your tree’s wealth,
Open the vault of its wisdom.

I swear to you, O precious soul,
Do not turn away from your inner treasures.

Reap the benefits of your fruits,
And always provide shade to others.

Poem by Shapour (Dr. Hojatollah Soleimani)
Editor-in-Chief ofNeda-ye IsarJournal and Faculty Member of Tehran University of Medical Sciences
Written on the occasion of National Tree Planting Day, March 5, 2025.

 

 

L'Arbre de Vie

Plante un arbre dans ton esprit,
Un arbre aussi beau que ton âme.

L'arbre de vie n'est qu'un jeune plant,
Regarde attentivement—quel fruit porte-t-il ?

Tu es destiné à atteindre la perfection,
Cherche-la dans l'arbre que tu cultives.

Ne néglige pas tes actes à travers le temps,
Sache que tes instants sont éphémères.

En un clin d'œil, tes années dorées passeront,
Et soudain, le destin frappera à ta porte.

Garde ton cœur éveillé, ô sage,
Vis avec joie, ô essence de bonté.

Plante les graines de la vertu dans ton âme,
Pour que tes fruits deviennent doux.

Arrose ses racines au bon moment,
Et taille ses branches avec soin.

Car ton temps est bref sur ce chemin,
Jour et nuit, puise l'eau du puits de la vie.

Si tu veux que ton eau soit pure et chaude,
Alors honore le Gardien qui te l'accorde.

Aie honte devant la lumière divine,
De peur d'ignorer le trésor en toi.

Tire profit des richesses de ton arbre,
Ouvre le coffre de sa sagesse.

Je te supplie, ô précieuse âme,
Ne tourne pas le dos à tes trésors intérieurs.

Récolte les bienfaits de tes fruits,
Et offre toujours ton ombre aux autres.

Poème de Shapour (Dr. Hojatollah Soleimani)
Rédacteur en chef du journal Neda-ye Isar et membre du corps professoral de l'Université des sciences médicales de Téhéran
Écrit à l'occasion de la Journée nationale de la plantation d'arbres, le 5 mars 2025.

 

درخت زندگی: نمادی از کمال و پایداری

چکیده درخت زندگی یکی از کهن‌ترین نمادهای فرهنگی، فلسفی و دینی در تاریخ بشر است. این نماد در ادبیات، هنر و فلسفه، همواره به عنوان تجسمی از رشد، پایداری، دانایی و ارتباط میان انسان و کیهان در نظر گرفته شده است. در این مقاله، به بررسی مفهوم درخت زندگی، ریشه‌های آن در فرهنگ‌های مختلف، و تحلیل شعری از دکتر شاپور حجت‌اله سلیمانی با عنوان "درخت زندگی" پرداخته خواهد شد. این شعر به زیبایی استعاره‌ای از زندگی را به تصویر می‌کشد و دعوتی است به آگاهی، نیکوکاری و بهره‌گیری صحیح از فرصت‌های زندگی.

مقدمه درخت همواره در فرهنگ‌های مختلف به عنوان نمادی از زندگی، پایداری و رشد مطرح بوده است. درخت زندگی، مفهومی است که در اسطوره‌ها، متون مقدس و فلسفه‌های گوناگون یافت می‌شود. این نماد، نه تنها در ادیان ابراهیمی، بلکه در آیین‌های باستانی ایران، هندوئیسم، بودیسم و حتی اسطوره‌های اسکاندیناوی نیز جایگاه ویژه‌ای دارد. در ادامه، این مفهوم از دیدگاه‌های گوناگون بررسی شده و سپس ارتباط آن با شعر "درخت زندگی" تحلیل خواهد شد.

۱. درخت زندگی در فرهنگ‌های مختلف درخت زندگی در بسیاری از تمدن‌های باستانی به چشم می‌خورد:

• در آیین زرتشتی: درخت مقدس "هوم" نمادی از جاودانگی و حیات معنوی است.
• در اسطوره‌های نورس (اسکاندیناوی): درخت ایگدراسیل، محور جهان و پل ارتباطی بین آسمان، زمین و دنیای زیرین محسوب می‌شود.
• در یهودیت و مسیحیت: درخت زندگی در کتاب مقدس، در باغ عدن قرار دارد و نمادی از حکمت الهی و جاودانگی است.
• در عرفان اسلامی: درخت به عنوان تجلی حقیقت و مسیر سلوک انسان به سوی کمال مطرح است.

۲. تحلیل شعر "درخت زندگی" شعر "درخت زندگی" از دکتر شاپور حجت‌اله سلیمانی، سروده‌ای است که در آن درخت، نمادی از رشد معنوی و اخلاقی انسان در مسیر زندگی تلقی شده است. برخی از نکات برجسته این شعر عبارتند از:

• دعوت به آگاهی: شاعر در مصراع "به دل آگاه باش ای مرد جانی" تأکید بر شناخت حقیقت و آگاهی در مسیر زندگی دارد.
• نقش عمل و تلاش: در بیت "بکار آن بذر خوبی‌ها به جانت / که تاشیرین شود آن میوه‌هایت"، تلاش برای نیکی و پرورش فضایل اخلاقی توصیه شده است.
• مرگ و فانی بودن دنیا: "به یک چشمک زدن سر می‌رسد زر / به ناگه ریق رحمت می‌زند در"، به ناپایداری مادیات و اهمیت بهره‌گیری درست از فرصت‌های زندگی اشاره دارد.
• مسئولیت انسان در رشد معنوی: در بیت "به غایت سود بر از میوه و بر / به مردم باش هر دم سایه بر سر"، شاعر انسان را به استفاده از نعمات الهی برای خیر و کمک به دیگران دعوت می‌کند.

۳. ارتباط شعر با فلسفه درخت زندگی شعر "درخت زندگی" از دیدگاهی فلسفی و معنوی، پیامی همسو با مفهوم کهن درخت زندگی دارد. همان‌گونه که درخت به رشد و مراقبت نیاز دارد، زندگی نیز نیازمند تلاش، خودآگاهی و انتخاب‌های درست است. درخت می‌تواند پناهگاهی برای دیگران باشد، همان‌گونه که انسان با کردار نیک خود می‌تواند تأثیری مثبت بر جامعه داشته باشد.

نتیجه‌گیری درخت زندگی نمادی است که در فرهنگ‌ها و آیین‌های گوناگون به‌عنوان تجسمی از رشد، آگاهی و پیوند انسان با هستی مطرح بوده است. شعر "درخت زندگی" از دکتر شاپور حجت‌اله سلیمانی، این مفهوم را با زبانی شاعرانه و پرمفهوم بیان کرده و مخاطب را به تفکر درباره مسیر زندگی و ارزش‌های اخلاقی دعوت می‌کند. این سروده، همچون خود درخت، ریشه در حکمت دارد و شاخ و برگ آن سایه‌ای بر سر حقیقت‌جویان می‌افکند.

کلمات کلیدی (Keywords):

درخت زندگی، شعر عارفانه، شعر فلسفی، نماد درخت، شاپور، شعر دو زبانه، Persian poetry, Tree of Life

منابع ۱. کریمی، جمشید. "درخت در اسطوره و عرفان." انتشارات حکمت، ۱۳۹۸. ۲. یونگ، کارل گوستاو. "نمادهای تحول." ترجمه فریدون فرخزاد، نشر نیلوفر، ۱۳۸۵. ۳. هینلز، جان. "اساطیر ایران." ترجمه ژاله آموزگار و احمد تفضلی، نشر چشمه، ۱۳۸۰. ۴. تورس، کریستین. "درخت زندگی در سنت‌های دینی." مجله مطالعات تطبیقی ادیان، ۲۰۱۵.

 

 

 

The Tree of Life: A Symbol of Perfection and Perseverance

Abstract The Tree of Life is one of the oldest cultural, philosophical, and religious symbols in human history. In literature, art, and philosophy, it has always been regarded as an embodiment of growth, stability, wisdom, and the connection between humanity and the universe. This article examines the concept of the Tree of Life, its roots in various cultures, and an analysis of the poem "The Tree of Life" by Dr. Hojatollah Soleimani (Shapour). This poem beautifully portrays life as a metaphor and serves as an invitation to awareness, kindness, and the proper use of life's opportunities.

Introduction The tree has always been considered a symbol of life, stability, and growth in different cultures. The concept of the Tree of Life appears in myths, sacred texts, and various philosophies. This symbol holds a special place not only in Abrahamic religions but also in ancient Iranian traditions, Hinduism, Buddhism, and even Scandinavian mythology. This article explores these perspectives and analyzes their connection to the poem "The Tree of Life."

1. The Tree of Life in Different Cultures The Tree of Life is evident in many ancient civilizations:

• In Zoroastrianism: The sacred tree "Haoma" symbolizes immortality and spiritual life.
• In Norse Mythology: Yggdrasil, the world tree, acts as the axis of the universe and a bridge connecting the heavens, earth, and the underworld.
• In Judaism and Christianity: The Tree of Life, mentioned in the Bible's Garden of Eden, represents divine wisdom and eternal life.
• In Islamic Mysticism: The tree symbolizes the manifestation of truth and the spiritual journey of a seeker towards perfection.

2. Analysis of the Poem "The Tree of Life" The poem "The Tree of Life" by Dr. Hojatollah Soleimani (Shapour) is a composition in which the tree represents human spiritual and moral growth throughout life. Some key aspects of the poem include:

• An Invitation to Awareness: The poet emphasizes recognizing truth and awareness in life’s journey with the verse: "Be mindful at heart, O wise man."
• The Role of Effort and Action: In the lines "Sow the seeds of goodness in your soul / That your fruits may become sweet," he encourages virtue and the cultivation of ethical values.
• Mortality and the Transience of the Material World: "In the blink of an eye, wealth vanishes / Suddenly, the breath of mercy knocks at the door," highlighting the impermanence of worldly possessions and the need to make wise use of life's opportunities.
• Human Responsibility for Spiritual Growth: In "Make the most of the fruit and harvest / Be a constant shade over people’s heads," the poet calls upon individuals to use divine blessings for the benefit of others.

3. The Poem’s Connection to the Philosophy of the Tree of Life From a philosophical and spiritual perspective, the poem "The Tree of Life" conveys a message aligned with the ancient concept of the Tree of Life. Just as a tree requires growth and care, life also demands effort, self-awareness, and wise choices. A tree can provide shelter for others, just as a person with good deeds can positively influence society.

Conclusion The Tree of Life is a symbol that, across cultures and religions, represents growth, awareness, and the connection between humanity and existence. The poem "The Tree of Life" by Dr. Hojatollah Soleimani (Shapour) expresses this concept in poetic and meaningful language, encouraging reflection on life’s path and moral values. Like the tree itself, this poem is rooted in wisdom, with its branches extending to provide shade for truth-seekers.

References

1. Karimi, Jamshid.The Tree in Myth and Mysticism.Hekmat Publications, 2019.
2. Jung, Carl Gustav.Symbols of Transformation.Translated by Fereydoun Farrokhzad, Niloufar Publications, 2006.
3. Hinnells, John.Persian Myths.Translated by Zhaleh Amoozgar and Ahmad Tafazzoli, Cheshmeh Publications, 2001.
4. Torres, Christian. "The Tree of Life in Religious Traditions."Journal of Comparative Religion Studies,2015.

 

 

L'Arbre de Vie : Un Symbole de Perfection et de Persévérance

Résumé L'Arbre de Vie est l'un des plus anciens symboles culturels, philosophiques et religieux de l'histoire humaine. Dans la littérature, l'art et la philosophie, il a toujours été considéré comme une incarnation de la croissance, de la stabilité, de la sagesse et de la connexion entre l'humanité et l'univers. Cet article examine le concept de l'Arbre de Vie, ses racines dans diverses cultures, ainsi qu'une analyse du poème "L'Arbre de Vie" du Dr. Hojatollah Soleimani (Shapour). Ce poème illustre magnifiquement la vie comme une métaphore et constitue une invitation à la conscience, à la bienveillance et à l'utilisation judicieuse des opportunités offertes par la vie.

Introduction L'arbre a toujours été considéré comme un symbole de vie, de stabilité et de croissance dans différentes cultures. Le concept de l'Arbre de Vie apparaît dans les mythes, les textes sacrés et diverses philosophies. Ce symbole occupe une place particulière non seulement dans les religions abrahamiques, mais aussi dans les traditions iraniennes anciennes, l'hindouisme, le bouddhisme et même la mythologie scandinave. Cet article explore ces perspectives et analyse leur lien avec le poème "L'Arbre de Vie".

1. L'Arbre de Vie dans Différentes Cultures L'Arbre de Vie est présent dans de nombreuses civilisations anciennes :

• Dans le zoroastrisme : L'arbre sacré "Haoma" symbolise l'immortalité et la vie spirituelle.
• Dans la mythologie nordique : Yggdrasil, l'arbre-monde, agit comme l'axe de l'univers et un pont reliant les cieux, la terre et le monde souterrain.
• Dans le judaïsme et le christianisme : L'Arbre de Vie, mentionné dans le Jardin d'Éden biblique, représente la sagesse divine et la vie éternelle.
• Dans le mysticisme islamique : L'arbre symbolise la manifestation de la vérité et le voyage spirituel d'un chercheur vers la perfection.

2. Analyse du Poème "L'Arbre de Vie" Le poème "L'Arbre de Vie" du Dr. Hojatollah Soleimani (Shapour) est une composition dans laquelle l'arbre représente la croissance spirituelle et morale de l'homme tout au long de sa vie. Certains aspects clés du poème incluent :

• Une Invitation à la Conscience : Le poète insiste sur la nécessité de reconnaître la vérité et d'être conscient du parcours de la vie avec le vers : "Sois attentif en ton cœur, ô homme sage."
• Le Rôle de l'Effort et de l'Action : Dans les vers "Sème les graines de la bonté en ton âme / Pour que tes fruits deviennent doux", il encourage la vertu et la culture des valeurs éthiques.
• La Mortalité et l'Éphémérité du Monde Matériel : "En un clin d'œil, la richesse disparaît / Soudain, le souffle de la miséricorde frappe à la porte", mettant en évidence l'impermanence des possessions terrestres et la nécessité de bien utiliser les opportunités de la vie.
• La Responsabilité Humaine pour la Croissance Spirituelle : Dans "Profite pleinement des fruits et de la récolte / Sois une ombre constante au-dessus des têtes des hommes", le poète appelle les individus à utiliser les bénédictions divines pour le bien des autres.

3. Le Lien du Poème avec la Philosophie de l'Arbre de Vie D'un point de vue philosophique et spirituel, le poème "L'Arbre de Vie" transmet un message en accord avec l'ancien concept de l'Arbre de Vie. Tout comme un arbre nécessite de la croissance et des soins, la vie exige également des efforts, de la conscience de soi et des choix éclairés. Un arbre peut offrir un abri aux autres, tout comme une personne accomplissant de bonnes actions peut influencer positivement la société.

Conclusion L'Arbre de Vie est un symbole qui, à travers les cultures et les religions, représente la croissance, la conscience et la connexion entre l'humanité et l'existence. Le poème "L'Arbre de Vie" du Dr. Hojatollah Soleimani (Shapour) exprime ce concept dans un langage poétique et significatif, incitant à la réflexion sur le chemin de la vie et les valeurs morales. Comme l'arbre lui-même, ce poème est enraciné dans la sagesse, avec ses branches s'étendant pour offrir de l'ombre aux chercheurs de vérité.

Références

1. Karimi, Jamshid.L'Arbre dans le Mythe et le Mysticisme.Hekmat Publications, 2019.
2. Jung, Carl Gustav.Symboles de Transformation.Traduit par Fereydoun Farrokhzad, Niloufar Publications, 2006.
3. Hinnells, John.Mythes Perses.Traduit par Zhaleh Amoozgar et Ahmad Tafazzoli, Cheshmeh Publications, 2001.
4. Torres, Christian. "L'Arbre de Vie dans les Traditions Religieuses."Journal of Comparative Religion Studies,2015.