نقل و نبات

حکایت نقل و نبات

مشکل مالی نداری

هر چه می خواهی تو داری

سفره ات رنگین تر از هر انتظاری

گر چه می خواهی بگویی

من ندارم هیچ، باری

بار خود را بسته ای بر دوش

هر چه می خواهی ز دنیا

با اشارت با کرشمه

می زنی جارو به دستت

دست پر پولت

دائما در جیب بابا

می خوری با بچه هایت

شیر موز و خون آدم

جیب هایت پر ز پول است

جیب من خالی تر از قعرچاهی بی ته و سوزان 

فرق من با تو در این است

می کنم کار از سر صبح

پینه های دست من خون دل است

قیمت این پینه های دست من را

از کجا دانی؟ ندانی

سیل خون از چشم من بینی

لیک اما هر چه دانی

قیمت نقل و نبات من ندانی

دکتر حجت اله سلیمانی (شاپور) 29/10/1403

سردبیر مجله ندای ایثار دانشگاه علوم پزشکی تهران

https://nesar.tums.ac.ir/

The Tale of Sweets

You have no financial troubles,
You have everything you want.
Your table is more colorful than any expectation.
Although you might want to say,
"I have nothing, it’s a burden."
You carry your load on your shoulder,
Whatever you want from the world,
With a gesture and a grace,
You sweep with your broom in hand.
Your pockets are full of money
Constantly from Daddy's pocket.
You eat with your kids,
Banana milk and blood of man.
Your pockets are filled with cash,
Mine are emptier than a bottomless, burning pit.
The difference between you and me is this:I
get to work from the early morning.
The calluses on my hands are the blood of my heart.
How would you know the price of these calluses on my hands?
You won't know.
You would see a flood of blood in my eyes,
But whatever you know,
You won’t know the price of my sweets.

تحلیل و تفسیر شعر "حکایت نقل و نبات"

شعری که در بالا آمده، سروده دکتر حجت اله سلیمانی تخلص"شاپور" در تاریخ 29/10/1403، با عنوان "حکایت نقل و نبات"، روایتی تلخ و گزنده از نابرابری‌های اجتماعی و تفاوت‌های طبقاتی است. شاعر در این شعر، با لحنی خشمگین و در عین حال طعنه‌آمیز، به تقابل میان گوینده و فردی ثروتمند و مرفه می‌پردازد. این تقابل، نه تنها به لحاظ مادی، بلکه از نظر درک و فهم ارزش‌های واقعی زندگی نیز به چشم می‌خورد.

مضمون و ساختار شعر:

شعر با توصیف وضعیت فرد مرفه آغاز می‌شود. این فرد، با وجود ظاهری متواضع و ادعای بی‌چیزی، در واقع از امکانات بی‌شماری برخوردار است:

• "مشکل مالی نداری، هر چه می خواهی تو داری، سفره ات رنگین تر از هر انتظاری": این سه مصراع به روشنی نشان دهنده رفاه مالی و برخورداری کامل فرد مورد نظر است. سفره رنگین، نمادی از فراوانی و دسترسی به همه چیز است.
• "گر چه می خواهی بگویی، من ندارم هیچ، باری": این مصراع، اشاره به ریاکاری و تظاهر به فقر و بی‌نیازی دارد. شاعر، این تظاهر را به خوبی درک کرده و آن را باور نمی‌کند.

در ادامه شعر، شاعر به مقایسه وضعیت خود با فرد مرفه می‌پردازد. این مقایسه، تضاد عمیق میان زندگی دو طبقه اجتماعی را به تصویر می‌کشد:

• "بار خود را بسته ای بر دوش، هر چه می خواهی ز دنیا، با اشارت با کرشمه، می زنی جارو به دستت، دست پر پولت، دائما در جیب بابا": این مصراع‌ها، به وابستگی فرد مرفه به ثروت پدر و استفاده سهل‌الوصول او از امکانات اشاره دارد. او بدون زحمت و تلاش، از مواهب زندگی بهره‌مند است.
• "می خوری با بچه هایت، شیر موز و خون آدم": این مصراع، با زبانی تند و گزنده، به این موضوع اشاره دارد که ثروت و رفاه فرد مرفه، به قیمت استثمار و رنج دیگران به دست آمده است. شیرموز، نمادی از رفاه و آسایش است، در حالی که "خون آدم" نمادی از استثمار و ظلم است.
• "جیب هایت پر ز پول است، جیب من خالی تر از، قعر چاهی بی ته و سوزان": این مصراع، به تفاوت فاحش وضعیت مالی دو فرد اشاره دارد. در حالی که جیب فرد مرفه مملو از پول است، جیب اول شخص شعر کاملا خالی و نمادی از فقر و تنگدستی است.
• "فرق من با تو در این است، می کنم کار از سر صبح، پینه های دست من خون دل است": شاعر در این مصراع، به تفاوت اساسی میان خود و فرد مرفه اشاره می‌کند. او مجبور به کار سخت و طاقت‌فرساست، در حالی که فرد مرفه بدون هیچ زحمتی از امکانات بهره‌مند است. "پینه های دست" نمادی از رنج و زحمت است و "خون دل" نمادی از غم و اندوه ناشی از این رنج است.
• "قیمت این پینه های دست من را، از کجا دانی؟ ندانی، سیل خون از چشم من بینی، لیک اما، هر چه دانی، قیمت نقل و نبات من ندانی": شاعر در این مصراع، به این موضوع اشاره دارد که فرد مرفه، هرگز نمی‌تواند رنج و سختی کارگر و فرد فقیر را درک کند. او اگرچه شاید درد و رنج را در چهره‌ی رنج‌دیدگان ببیند، اما هرگز نمی‌تواند ارزش واقعی زحمات آنان را درک کند.

استعاره و نمادها:

• "نقل و نبات": این استعاره، نمادی از ارزش‌ها، تجربیات و دستاوردهای باارزش زندگی شاعر است. "نقل ونبات"، با این که ساده به نظر می‌رسند، اما بر خلاف ثروت‌های مادی، با سختی و تلاش به دست آمده‌اند و ارزش معنوی دارند.
• "پینه های دست": نمادی از رنج و زحمت اول شخص شعر است که به واسطه کار سخت به دست آمده است و ارزش معنوی دارد.
• "خون آدم": نمادی از استثمار و ظلمی است که در پس ثروت افراد مرفه نهفته است.
• "قعر چاهی بی ته و سوزان": نمادی از فقر مطلق و ناامیدی است که اول شخص شعر با آن دست به گریبان است.

لحن و رویکرد شاعر:

لحن شعر، خشمگین، طعنه‌آمیز و در عین حال دردناک است. شاعر با زبانی صریح و بی‌پرده، نابرابری‌ها و بی‌عدالتی‌های اجتماعی را به نقد می‌کشد. او از سویی به ریاکاری و تظاهر افراد مرفه طعنه می‌زند و از سوی دیگر، با بیان رنج و زحمت اول شخص شعر، به ارزش کار و تلاش تاکید می‌کند.

نتیجه گیری:

شعر "حکایت نقل و نبات"، اثری است تاثیرگذار و پرمغز که به نقد بی‌عدالتی‌های اجتماعی می‌پردازد. شاعر با استفاده از زبانی صریح و استعاره‌های قوی، به خوبی توانسته است تفاوت‌های طبقاتی و رنج و سختی افراد فقیر را به تصویر بکشد. در مجموع این شعر، دعوتی است به تفکر در مورد ارزش‌های واقعی زندگی و نقد ثروت‌های بادآورده که با ظلم و استثمار دیگران به دست می آید.

نمره دهی:

با توجه به موارد ذکر شده، می‌توان به شعر "حکایت نقل و نبات" نمره 18 از 20 داد. شعر به خوبی توانسته است پیام خود را منتقل کند، از زبانی شیوا و استعاره‌های مناسب استفاده کرده و به نقد اجتماعی موثری دست زده است. با این وجود، در ساختار برخی ابیات می‌توانست انسجام بیشتری وجود داشته باشد. همچنین، تکرار برخی مضامین می‌توانست با خلاقیت بیشتر بیان شود.

Analysis and Interpretation of the Poem "The Tale of Sweets"

The poem presented above, written by Dr. Hojatollah Soleimani (pen name "Shapur") on 29/10/1403, titled "The Tale of Sweets," offers a bitter and poignant narrative of social inequalities and class differences. In this poem, the poet addresses the contrast between the speaker and a wealthy, affluent individual with an angry yet sarcastic tone. This dichotomy is evident not only in material terms but also in the understanding of the true values of life.

Theme and Structure of the Poem:

The poem begins by describing the situation of the affluent individual. Despite appearing humble and claiming to have nothing, this person is, in fact, endowed with countless resources:

• "You have no financial troubles, you have everything you want, your table is more colorful than any expectation": These three verses clearly indicate the financial comfort and complete possession of the individual in question. The colorful table symbolizes abundance and access to everything.
• "Although you might want to say, I have nothing, it's a burden": This line refers to hypocrisy and the pretense of poverty and self-sufficiency. The poet has keenly recognized this pretense and does not believe it.

As the poem progresses, the poet compares his situation with that of the affluent individual. This comparison vividly depicts the deep contrast between the lives of two social classes:

• "You carry your load on your shoulder, whatever you want from the world, with a gesture and a grace, you sweep with your broom in hand, your pockets full of cash, constantly from Daddy's pocket": These lines refer to the wealthy individual's dependence on his father's wealth and his easy access to resources. He enjoys the benefits of life without effort or struggle.
• "You eat with your kids, banana milk and blood of man": This line, with its sharp and biting language, implies that the wealth and comfort of the affluent individual come at the expense of the exploitation and suffering of others. Banana milk symbolizes comfort and ease, while "the blood of man" symbolizes exploitation and oppression.
• "Your pockets are filled with cash, my pockets are emptier than a bottomless, burning pit": This line highlights the stark financial difference between the two individuals. While the affluent person's pockets are full of money, the speaker's pockets are completely empty, symbolizing poverty and destitution.
• "The difference between you and me is this: I get to work from the early morning, the calluses on my hands are the blood of my heart": In this line, the poet points to the fundamental difference between himself and the affluent individual. He is forced to work hard and endure, while the affluent person enjoys life without any effort. "The calluses on my hands" symbolize suffering and toil, and "the blood of my heart" symbolizes the grief and sorrow resulting from this hardship.
• "How would you know the price of these calluses on my hands? You won't know. You would see a flood of blood in my eyes, but whatever you know, you won’t know the price of my sweets": The poet indicates that the affluent individual can never understand the pain and hardships of the worker and the poor. Although he might see suffering in the faces of the afflicted, he can never grasp the true value of their efforts.

Metaphors and Symbols:

• "Sweets": This metaphor symbolizes the values, experiences, and valuable achievements of the poet's life. While "sweets" may seem simple, they represent hard-earned experiences with significant spiritual value, as opposed to material wealth.
• "The calluses on my hands": This symbolizes the suffering and effort of the speaker, achieved through hard work and possessing significant spiritual value.
• "The blood of man": This symbolizes the exploitation and oppression inherent in the wealth of affluent individuals.
• "A bottomless, burning pit": This symbolizes the absolute poverty and despair the speaker grapples with.

Poet's Tone and Approach:

The tone of the poem is angry, sarcastic, and simultaneously painful. The poet candidly critiques social inequalities and injustices. He mocks the hypocrisy and pretense of the affluent individuals while emphasizing the value of hard work and effort through the expression of the speaker's suffering.

Conclusion:

The poem "The Tale of Sweets" is an impactful and profound work that critiques social injustices. Through clear language and strong metaphors, the poet successfully depicts class differences and the suffering of poor individuals. Overall, this poem is an invitation to reflect on the true values of life and critique the sudden wealth gained through the oppression and exploitation of others.