آب گوارا

خدای آب و آتش ای خدایم                  رَهم را روشنی بخش آن سَرایم

که من در این سرابستان ندارم               شناسایی به راهِ پُر فَرازم

در این رَه گم شده راهم تو دانی             که آشفته دل و ناپخته جانم

در این ماتم سَرا گم کرده راهم              تو خود روشن نما در رَه چراغم

به راهم آن رَهِ خیر و سعادت                 به دست خود بیافروز آن نشانم

به دل روشن نما آن راهِ گُلشن               که باشد عطرِ آن روح و روانم

که شاپور اندر این ره در سراب است        بِشو آبِ گوارا در وجودم

دکتر حجت اله سلیمانی ( شاپور )

مجله ندای ایثار - دفتر امور ایثارگران - دانشگاه علوم پزشکی تهران

25 تیر 1403