دریا

دریا

ای دلا ای جان جانا، ای مرا جان داده جانم

من ترا تا آخرین دم ، دوست دارم می پرستم

درنگاهم در درونم ، غرق دریای تو هستم

موج هایت را درونم می نمایم حس به قلبم

در درونم موج هایت می زند آهنگ آرام

می کند آرام روحم، روح سرکش در وجودم

موج آهنگین خالق، موج زیبای دلم را

موج ها را در درونم، یک به یک من می پرستم

در درون آب دریا، می روم من چون شناگر

غرق دریای وجودت می شوم من چون غریقم

از عجایب باشد آنکه ، غرق این دریا به آنی

می خورد آب حیاتت، می شود زنده روانم

جان سراپای جهان را آب دریا می دهد جان

آب ناجی می کند حیّ ، پس ترا شاپور هر دم

شعر از شاپور دکتر حجت اله سلیمانی 12 تیر 1403

https://aparat.com/v/msz3ils