اَسرار

اَسرار  

اَسرار خواب و روًیا، در راهِ دین و دنیا                  گاهی کند دلت را، روشن چو ماه شب را

گاهی زند به جانت آتش چو مهر بر شب              آن آتشی که دانی علم الیقینِ آنرا

در یک شب خدایی، در یک جهانِ رویا               با شور و با تمنا، راهت شود هُویدا

آتش بگیرد از جان، آن قلب روشنایی                 وقتی شوی به یادش سوزان همی سراپا

وقتی شوی به حالت، واقف تر از شب و روز          آتش زند برعالم، اَسرار، هستی ات را

شاپور آن نشانی از مهر حق بباشد                    بیدار شو زِ خواب آن عین الیقین به رویا

آتش بزن به جانت، آن آتش الهی                     حق الیقین بدانش آن آتشِ خدا را

دکتر حجت اله سلیمانی شاپور 4 مرداد 1403