محرم

محرم

محرم ماه خون، ماه شهادت

مَهِ آزادگان ، اهل عبادت

بِشُد ماهِ دفاع از حقِ مظلوم

محرم در کلام خون فشانت

دو جبهه در محرم صف کشیده

یکی از آن دو صف باشد کنارت

یکی دنبال آتش در دو دنیا

در آن آتش هُویدا صد رذالت

به صف در بسته خیلِ آن خبیثان

به دنبال زر و زور و خِباثت

به شب باطل کند جنگی پر از خون

شب تیره به صد خُدعه دِنائَت

به جنگی نا برابر در دو جبهه

مقابل شد به شب، نورِ هدایت

یکی از جمعِ مظلومانِ عالم

یکی لشکر پُر از خُبثُ و شِناعت

یکی جمعی پر از نورِ هدایت

یکی لشکر پر از تهمت، قساوت

وفادارانِ عالم همرهِ او

به هفتاد و دو تن شد او حمایت

هزاران جان اگر بودی به هر تن

بداندی به راهش با صداقت

بر آن پاکیزه مردِ روزِگاران

بر آن هادی، بر آن سَمبُل، نجابت.

کنون شاپور با روح و روانت  

بکن آنرا به جان، آویز گوشت

که عاشورا شود تکرار هر دَم

تو باید بشنوی در دل ندایت

که هَل مِن ناصِراً هر دم بخواهد

زِ  امت یاریِ حق، آن حسین ات

دکتر حجت اله سلیمانی (شاپور)

اول محرم 1446

17 تیر 1403