درِ خانه

درِ خانه

من امیدم به درِ خانه ی جان است          و به جانان که پناهِ دلِ من هست

بازگردد درِ آن خانه ی دل ها                هر دَم از دل بزنم بر دَرِ آن دَست

دل اگر تنگ شود هر دَم از آن ره           بِزَنم  سَر به درش وا شَوَد آن بست

درِ رحمت که گشوده شود آن دَم           بِبَرد درد و غمم را بِشوَم مَست

بِگُشاید درِ نورِ اَبدی را                        برقِ شادی بشود در نگهم ثَبت

بِرَوَم سَر به سر آنسو که بِرفت او             شده شاپوررهش آن ره که سپید است

دکتر حجت اله سلیمانی شاپور

29 تیر 1403